دست خط سیاسی اقتصادی 10

وقتی با دقت به معادلات بین المللی توجه شود خواهیم دید:
"خطر درست بیخ گوش ایران است"

👈در منابع رسمی انتشار یافته بین المللی؛ از جمله دلایل مهم عملیات هوایی ناتو در لیبی پس از پذیرش کامل شرایط غرب در خلع سلاح های درخواست شده (در کنار سایر عوامل تشدید کننده دیگر)، در واقع هدف قرار دادن گسترش اقتصادی چین بیان گردیده است.
همچنین در ادامه روند فوق در منابع معتبر آمده است که بستن قراردادهای چندین میلیارد دلاری در صنعت نفت سودان؛ از جمله عللی بود که تحولات مربوط به شورش داخلی این کشور؛ منافع چین را دچار اختلالات جدی نمود.

🔸اما چرا در ابتدای بحث به فرجام این دو کشور اشاره شد؟!
واضح و مبرهن است که ایران در ابعاد مختلف تشابهی با این دو کشور ندارد اما در یک وجه به مثابه ستون فقرات آن؛ دارای تشابهی جدی است که به سبب حساسیت موضوع در آینده به آن خواهیم پرداخت.
باری به هر جهت؛ در نظر داشته باشید که روابط یکطرفه و عدم توازن در مناسبات جهانی؛ همچون تیغی دولبه در عمل به ضرر ایران تمام می شود.

🔸حال با در نظر گرفتن این عدم توازن که صَرف هجایش آسان، اما عمق ابعاد و چگونگی آن تا به امروز به درستی در کلام هیچ یک از سیاست گذاران و سیاست پردازان ایرانی حاضر در صحنه نمود نیافته است؛ می توان با اطمینان بیان داشت در دوره اخیر هر گونه چشم پوشی ایران از برنامه های هسته ایش و انجام اقداماتی که نمونه های تاریخی نیز دارد (و همزمان با ادامه روند فعلی سیاست خارجی)، به هیچ وجه چشم انداز روشنی را تصویر نمی نماید.

🔸تصمیم به متوازن سازی میز مذاکرات با طرح اقدام راهبردی مصوب در ماه های اخیر توسط پارلمان نیز در ظاهر برای کمک به مذاکرات تدوین گردیده اما در برآیند کار، کاملا به ضرر ایران تمام شد و در مذاکرات اخیر ضمن توجیه چرایی فرافکنی ها و مواضع اسرائیل و سایر مخالفان برجام، نمودِ آن را در مسئله سختگیرانه جمع آوری سانتریفیوژها، عدم پذیرش بند غروب و سپس در خوش بینانه ترین حالت ممکن با تحت فشار قرار دادن ایران در مباحث منطقه ای و موشکی _ پس از پیوستن امریکا به برجام که هدف هم این است_ مشاهده خواهیم نمود.

🔸آنچه که نمی توان کتمان نمود این است که ایران تمایل شدیدی به احیای برجام با همان کیفیت سال ۲۰۱۵ را دارد. اما در آن سوی میز مذاکره، حریف؛ شرایط جدیدی را در نظر گرفته است و در شرایط افول اقتصاد ایران؛ دلیلی بر عدم تاکید بر خواسته های دیگر نمی بیند. این موضوع زمانی پیچیده تر خواهد شد که مولفه چین نیز بعنوان یک هدف مد نظر باشد.

✅لذا اگر تصور می شود که برجام سال ۲۰۱۵ با همان شکل و شمایل قابل احیا شدن است بهتر است در برآوردها و انتظارات تجدید نظر اساسی صورت پذیرد .
برخی بندهای برجام ۲۰۱۵ یک واقعه بود که به تاریخ پیوست و تنها تلاش ایران در شرایط حاضر می بایست بر عدم به جریان افتادن امکان مانور شورای امنیت در این معادله باشد، چرا که دیگر نه حریف، حریف سابق است، نه معادلات معادلات سال ۲۰۱۵ و نه حدودا ۷۵۰ میلیارد دلار درآمد ارزی ناشی از فروش نفت ۱۲۰ دلاری دوره احمدی نژاد تکرار شدنی!!

ایامتان به کام
دکتر مجید شرفخانی
۲۴ آذر ماه ۱۴۰۰